W Parku Krajobrazowym Promno zamieszkały kolejne popielice
24 października na teren Leśnictwa Promno przywieziono 17 młodych popielic z hodowli prowadzonej przez Stację Badawczą Instytutu Nenckiego PAN w Mikołajkach.
Działanie podjęto w ramach projektu czynnej ochrony popielicy szarej (Glis glis) w Parku Krajobrazowym Promno, realizowanego przez Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego we współpracy z Instytutem Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży oraz Uniwersytetem w Białymstoku.
Popielice początkowo przebywały w wolierach zlokalizowanych na terenie Stacji Badawczej w Mikołajkach. Kolejnym etapem było przewiezienie zwierząt do nowych wolier aklimatyzacyjnych w Parku Krajobrazowym Promno, gdzie w zamkniętych i zabezpieczonych przed atakiem drapieżników azylach pozostaną przez pierwszy tydzień. Do klatek dostarczany będzie pokarm (owoce, orzechy laskowe, słonecznik). Po tym czasie woliery zostaną otwarte, dzięki czemu popielice będą mogły je opuścić i swobodnie eksplorować teren, jednocześnie powoli przygotowując się do zimy i hibernacji pod ziemią.
Park Krajobrazowy Promno posiada odpowiednie warunki siedliskowe dla tych wyjątkowych gryzoni. W części centralnej parku przeważają gatunki liściaste, takie jak: grab, buk i dąb szypułkowy, klon zwyczajny, jawor, jesion i brzoza. Popielice preferują stare drzewostany z dominacją grabu, buka i dębu. Mogą tam znaleźć odpowiednią bazę pokarmową oraz dziuple, które służą im jako schronienie. Istnieje duże prawdopodobnie, że popielice zamieszkiwały kiedyś te tereny.
Popielice posiadają niewielu naturalnych wrogów, zdarza się że padają ofiarą sów, łasicowatych lub kotów. Dużo większym zagrożeniem dla tych sympatycznych, objętych ochroną gatunkową zwierząt jest przerzedzanie drzewostanów, powodujące rozluźnienie zwarcia koron drzew, które w konsekwencji uniemożliwia im przemieszczania się. Ponadto fragmentacja drzewostanów, prowadząca do powstawania małych, odizolowanych od siebie populacji. Taką fragmentację powodują między innymi drogi, nad którymi korony drzew nie stykają się i stanowią dla popielic barierę nie do pokonania.
Katarzyna Sierpowska
Hanna Nowak
[ngg_images source=”galleries” container_ids=”246″ sortorder=”2084,2085,2082,2083″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”240″ thumbnail_height=”160″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”4″ number_of_columns=”4″ ajax_pagination=”0″ show_all_in_lightbox=”0″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Pokaz zdjęć]” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]