22 marca – Światowy Dzień Wody

22 marca obchodzimy Światowy Dzień Wody ONZ. Obchody tego święta przyczyniają się do pogłębiania szacunku do wody, która ze względu na swą pozorną dostępność w warunkach klimatu umiarkowanego, często bywa marnotrawiona. Nie pozwólmy na to.

Niewątpliwie nasz krajobraz się zmienia. By zachować jego walory, potrzeba naszych działań. Większość krajów cierpi na deficyt wody, zaledwie kilkanaście posiada tzw. nadwyżki. Wśród nich: Norwegia, z niewielkim zaludnieniem i umiarkowanym, chłodnym klimatem. Na tle Afryki, w której panuje najgorsza sytuacja, Polska nie wypada dobrze. Na jednego mieszkańca naszego kraju przypada niespełna 1600 m³ odnawialnych zasobów wody (wg FAO AQUASTAT). Średnia Europy jest niemal trzykrotnie wyższa. Tym samym jesteśmy jednym z najuboższych w wodę państw europejskich, zajmując 36 pozycję, piątą od końca, po Malcie, Cyprze, Dani i Czechach. Wody pitnej brakuje wielu ludziom na całym świecie. Brakuje jej również dla zachowania i utrzymania unikatowych siedlisk przyrodniczych, a co z tym związane zagrożonych gatunków roślin i zwierząt.

• 

Woda stałą się drogocennym produktem. Bez niej nie ma produkcji żywności, właściwego rozwoju, gospodarki, środowiska. Jest ważna w każdym aspekcie współczesnego życia, a zachowanie jej zasobów jest kluczowe dla przyszłych pokoleń. By nasze dzieci mogły korzystać z walorów ulotnego krajobrazu, konieczne będzie podjęcie wszelkich możliwych działań w celu zachowania cennych przyrodniczo terenów położonych w dolinach rzek z ekosystemami wodnymi i łąkowymi, z licznymi gatunkami ptaków wodno-błotnych.

• 

Zachowania siedlisk wykorzystywanych przez ptaki migrujące oraz zimujące, zachowania torfowisk, łęgów, olsów i innych środowisk wilgotnych oraz bagiennych i naturalnie ukształtowanego krajobrazu polodowcowego. Bogactwo przyrodnicze takich miejsc może trwać i rozwijać się dzięki swoistej symbiozie człowieka z przyrodą, godząc potrzeby ludzkie i środowiskowe.

• 

Zapotrzebowanie i zużycie wody wciąż wzrasta. Warto pamiętać o racjonalnym korzystaniu z jej podniesienia świadomości na temat jej roli i zagrożeń, które niesie ze sobą spadek jej zasobów, corocznie, począwszy od 1993 r.,

Dalszy los naszej Błękitnej Planety, naszego wspólnego domu zależy od nas.

Rafał Śniegocki – Dyrektor ZPKWW
fragment z książki „WODA” Pawła Młodkowskiego